௪௬

பொழுது சாயும்

பொழுதெல்லாமுன்

வாசமெடுக்கிறது

எனக்கு.

தூரத்திருக்கும் 

பொழுதுகளில் 

துரத்திவந்து

நிலைத்திருக்குமிந்த 

சுகந்த பெருக்கின் 

சூட்சமமறியும்  வேட்கையிழந்து

மயங்கிக்கிடக்குதென்

மதி.

தொலைவிருந்தும் 

அருகிருக்கும் 

அதிசயமறிவி

எனக்கும்.